เรื่องเล่าจากสายไหม
บทที่สอง
“ที่สุดของความสุขและความทุกข์สอนเราให้เข้าใจว่าไม่มีอะไรเป็นนิรันดร์”
บนโลกนี้ไม่มีคำว่าอยู่ตลอดไป แล้วเราจะยึดติดกับสิ่งเหล่านี้ทำไม?
ปล่อยให้ใจคุณได้พักบ้าง!
ถ้าเหนื่อย แค่หยิบหนังสือดีดี สักเล่มมาอ่าน ถึงไม่หายเหนื่อย แต่สมองก็ได้พักบ้าง
ถ้าเหงา แค่ออกกำลังกายออกไปวิ่งสักรอบ
ถึงไม่หายเหงา แต่อย่างน้อยร่างกายเราก็แข็งแรง
ถ้าเศร้า แค่หาอะไรอร่อยกิน
ถึงไม่หายเศร้า แต่อย่างน้อยท้องก็อิ่มสบายใจ
ถ้าโกรธ แค่ดื่มน้ำเย็นเย็นสักแก้ว ถึงไม่หายโกรธ แต่ก็รู้สึกเย็นชื่นใจ
ถ้าต้องจากลากับคนที่คุณรัก แม้ไม่ได้เคียงข้าง แต่อย่างน้อยครั้งหนึ่งเราก็เคยได้รักกัน
สุขทุกข์อยู่ที่ใจเราเอง!
บางสิ่งก็ควรปล่อยวาง ละทิ้งไป
อนุญาตให้หัวใจคุณเองได้พัก
แบกไว้แค่จำเป็น...ก็พอ
Whatever makes you
feel bad, leave it. Let yourself on!
You should shoulder it
as much as you can.
ติดตามคำคมหร้อมภาพสวยๆ IG cotton_candy_aesthetic
สุนทรียภาพของสายไหม
#พาสเทลทำให้ทุกสิ่งดูซอฟท์
ขอบคุณที่รับฟังเรา เราหวังว่าบทความที่เราตั้งใจบบรรจงเขียนขึ้นมาจะสร้างความหวังเล็กเล็กให้คนที่หัวใจหม่นได้มีแรงสู้ต่อไปในโลกใบกลมๆใบนี้นะคะ จากใจผู้เขียน cotton_candy_aesthetic
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น