เรื่องเล่าจากสายไหม

กับบทความแรกบนโลกออนไลน์ “โลกหมุนได้ด้วยคนเหงา และมีความเหงามากมายซ่อนอยู่บนโลกใบนี้ ”

เวลาหลังเลิกงานเราแยกย้ายกับเพื่อนร่วมงาน หลังจากกินข้าวกันเรียบร้อยแล้ว เรารู้สึกเหนื่อยกับการทำงานมาทั้งวัน

ตัดสินใจกลับบ้าน สุดท้ายกลับมา นั่งๆ นอนๆ อยู่คนเดียวเพื่อให้ร่างกายและจิตใจได้พักบ้าง ได้อยู่เงียบๆกับตัวเอง อยู่สงบไร้เสียงผู้คน รถติด และความวุ่นวายภายนอก

แต่นั้นยิ่งจะทำให้เรารู้สึกเหงามากขึ้นกว่าเดิม มีเพียงสายตาและมือที่สไลด์มือถือในมือไปอย่างไม่มีจุดหมาย แม้ว่ารอบกายจะร่ายล้อมด้วยโซเชียล ทั้งซีรีส์ ทั้งเพลง ทั้งโลกออนไลน์ที่เชื่อมต่อเราทุกคนอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แต่ภายในใจนั้นกลับรู้สึกตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง เหมือนกำลังรอคอยใครสักคนเข้ามาเติมเต็มความเหงา…..

คนที่พร้อมจะร่วมทางไปด้วยกัน คนที่พร้อมยิ้มและหัวเราะยามสุข คนที่จะพร้อมร้องไห้และปลอบโยนกันยามเศร้า

ความเหงามันช่างน่ากลัวเหลือเกิน มันเต็มไปด้วยความโดดเดี่ยว อ้างว้าง เหม่อลอย สับสน ใจล่องลอยปลิดปลิวไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

จงอย่าเกลียดกลัวความเหงาเพราะสิ่งนั่นแหละที่จะทำให้คุณเห็นค่าของความรัก

จงอย่าลืมว่ายังมีหลายคนรออยู่ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว เพื่อนฝูง อย่าคิดว่าคุณอยู่บนโลกใบนี้เพียงลำพัง

อย่าเอาชีวิตไปเปรียบเทียบกับคนอื่น คุณควรมีความสุขกับทุกสิ่งที่คุณเป็นคุณ สิ่งที่คุณมี

สุดท้ายเพียงคุณยังเชื่อในความรัก คุณก็พบมันในสักวันหนึ่ง

อยากให้คนเหงาทุกคนมีความหวัง ในเมืองมายาที่เต็มด้วยแสงไฟของความเดียวดาย

Do you believe in destiny?

If both fate and destiny mean that things happen through no control of our own.

True love is like a jigsaw puzzle.The pieces will find themselveswhen they are right for each other.

คุณเชื่อในพรหมลิขิตไหม?

ทั้งโชคชะตาและพรมลิขิตคือ

สิ่งที่เกิดขึ้นเองโดยไม่สามารกำหนดได้

คู่แท้ก็เหมือนจิ๊กซอว์ ต้องใช้เวลาเพื่อหาคู่ที่เข้ากันได้มาเจอกัน

IG @cotton_candy_aesthetic

สุนทรียภาพของสายไหม #พาสเทลทำให้ทุกสิ่งดูซอฟท์